Η αντισύλληψη, μέσα από κάποια φαρμακευτική αγωγή, είναι μία μέθοδος που έχει βοηθήσει εκατομμύρια γυναίκες στον κόσμο να απολαμβάνουν την διαδικασία του έρωτα και του σεξ, χωρία να ανησυχούν για την πιθανότητα μίας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Πολλοί, όμως, δεν γνωρίζουν την σοκαριστική και τρομακτική ιστορία της αντισύλληψης, μία ιστορία γεμάτη ρατσισμό και σχέδια για εξάλειψη ενός συγκεκριμένου μέρους του πληθυσμού.
Η αρχική ιδέα της αντισύλληψης
Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η αντισύλληψη προήλθε από αγώνες γυναικών για την κατοχύρωση της ελευθερίας και της επιλογής για εγκυμοσύνη, αλλά η ιστορία παίρνει μία σοκαριστική στροφή εδώ. Στις αρχές του 20ου αιώνα οι γυναίκες δεν αντιμετωπίζονταν με τις καλύτερες πρακτικές, όταν ήταν έγκυες. Πολλές πέθαιναν κατά την διάρκεια της γέννας, γιατί η ιατρική δεν είχε προχωρήσει πολύ έως τότε. Έτσι, κάποιοι επιστήμονες και απλοί πολίτες άρχισαν να σκέφτονται, τι είναι κάτι, το οποίο θα εμποδίσει την εγκυμοσύνη για τις γυναίκες που δεν θέλουν ή…δεν πρέπει να κάνουν παιδιά.
Το 1914 ξεκίνησε το κίνημα υπέρ της αντισύλληψης, του οποίου μέλη πίστευαν πως εάν υπάρξει έλεγχος των εγκυμοσυνών, τότε θα μπορέσει να επέλθει ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών, καθώς θα μπορούν και οι δύο να ελέγχουν το σώμα τους. Για να πωληθεί ένα φάρμακο, όμως, χρειάζεται να ελεγχθεί και να τεσταριστεί σε ένα κομμάτι εθελοντών. Έτσι, η ιστορία μας μεταφέρεται στο Πουέρτο Ρίκο και στις γυναίκες του.
Όλα ξεκίνησαν από μία Αμερικανίδα γυναίκα ονόματι Margaret Sanger, η οποία ήταν νοσοκόμα που κατά την διάρκεια της θητείας της κατανόησε πόσο άσχημα αντιμετωπίζονται οι γυναίκες από το σύστημα υγείας. Έτσι, αποφάσισε να κάνει κάτι για αυτό. Η ίδια εξέδιδε και μία εφημερίδα με το όνομα “The Woman Rebel”, με σλόγκαν “No Gods, No Masters” και κατά την διάρκεια της ζωής της, της χρεώνεται η ανάδειξη του όρου αντισύλληψη.
Η Margaret ταξίδεψε στην Ευρώπη και διαπίστωσε ότι εκεί η αντισύλληψη αποτελεί ήδη παράδοση. Έτσι, ήθελε να την μεταφέρει και να αυξήσει την δημοφιλία της και στις ΗΠΑ. Εδώ τα πράγματα παίρνουν μία περίεργη στροφή. Η Margaret Sanger πίστευε πως υπήρχε μία σύνδεση μεταξύ του υπερπληθυσμού και της φτώχειας. Έτσι, ξόδεψε μεγάλο μέρος της ζωής της σε ταξίδια σε φτωχές χώρες, όπου πίεσε να υπάρξει πρόσβαση στην αντισύλληψη. Γιατί, όμως, τόση πίεση για αντισύλληψη στις φτωχές χώρες και όχι τόση πίεση στις ΗΠΑ;
Ο ρόλος του Mr. Clarence Gamble
Για να πραγματοποιηθεί η ιδέα δημιουργίας ενός χαπιού αντισύλληψης ήταν απαραίτητη η βοήθεια κάποιου πλούσιου ανθρώπου που θα χρηματοδοτούσε την ιδέα αυτή. Έτσι, η Margaret κατέληξε στην βοήθεια του Clarence Gamble, εκατομμυριούχου της γνωστής, μέχρι σήμερα, εταιρείας P&G. Ο κύριος Gamble είχε τις ίδιες ιδέες με την Mrs. Sanger, καθώς πίστευε πως η φτώχεια συνδέεται με τον υπερπληθυσμό και πως η άμεση δράση ήταν απαραίτητη. Ο Gamble ήθελε να προμηθεύσει με αντισύλληψη χώρες που είχαν υψηλά ποσοστά γεννήσεων, για να καθυστερήσει τον υπερπληθυσμό και ως αποτέλεσμα την παγκόσμια φτώχια.
Όμως η σχέση μεταξύ των δύο δεν ξεκινά εδώ. Είχαν δουλέψει και σε ένα προηγούμενο πρότζεκτ με σκοτεινή και πολύ ρατσιστική ιστορία (περισσότερα για αυτό έρχονται παρακάτω). Έτσι, οι δύο ξεκινούν την διαδικασία ανεύρεσης κάποιου επιστήμονα που θα μπορούσε να πραγματοποιήσει την ιδέα τους και να δημιουργήσει ένα χάπι αντισύλληψης. Ως αποτέλεσμα καταλήγουν στον ιατρό Gregory Pincus, ο οποίος πίστευε πως ο υπερπληθυσμός συνδέεται με την φτώχεια. Έτσι, έχουμε τον γιατρό, έχουμε τον εκατομμυριούχο και έχουμε και την γυναίκα με την ιδέα. Πως προχωράμε, λοιπόν;
Η επιλογή του πουέρτο ρίκο για τα πειράματα
Κάθε φορά που ένα φάρμακο εφευρίσκεται, πρέπει να δοκιμαστεί σε ένα μεγάλο πειραματικό κοινό. Έτσι, οι τρεις συνεργάτες καταλήγουν στην ιδέα να τεστάρουν το χάπι στο Πουέρτο Ρίκο, καθώς αποτελεί μία φτωχή χώρα και επίσης είναι μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές στον κόσμο. Επίσης, ο Clarence Gamble διέθετε ήδη γυναικείες κλινικές εκεί, οπότε το Πουέρτο Ρίκο ταιριάζει τέλεια στο προφίλ της χώρας που είχαν στο μυαλό τους.
Το 1937 ταξιδεύουν στον Πουέρτο Ρίκο και πιστεύουν πως εάν οι γυναίκες του Πουέρτο Ρίκο μπορούν να κατανοήσουν πως λειτουργεί το χάπι, τότε όλοι θα μπορούσαν, καθώς πίστευαν πως οι φτωχοί πληθυσμοί έχουν και περιορισμένες νοητικές ικανότητες. Έτσι, πίστευαν πως εάν “οι χαζοί” πληθυσμοί καταφέρουν να πάρουν το χάπι, τότε και οι έξυπνοι θα μπορούν ευκολότερα.
Το έτος είναι 1955 και το χάπι έχει επιτέλους δημιουργηθεί. Ο γιατρός Pincus και ο Gamble άρχισαν να τηλεφωνούν στις γυναίκες των κλινικών του και να τις καλούν για δοκιμές του νέου, επαναστατικού χαπιού που θα αλλάξει την ζωή τους, με μία ελεύθερη επιλογή. Οι πρώτες δοκιμές κράτησαν για μήνες, με το 22% να σταματά τις δοκιμές, αφού ένιωθαν πολύ σοβαρές παρενέργειες, όπως έντονη ζαλάδα, πρήξιμο, εμετούς, αιμορραγία, πόνους στο στομάχι και πολύ έντονους πονοκεφάλους.
Η απάντηση της υπεύθυνης τριάδας ήταν πως αυτό το 22% που ένιωθε παρενέργειες, ήταν πολύ χαζό και δεν ήξερε πως να χρησιμοποιεί το χάπι. Καλά ακούσατε, ονόμασαν τις γυναίκες αυτές χαζές, σε επίσημα έγγραφα, και δεν έψαξαν περαιτέρω για την βελτίωση των παρενεργειών. Να μην παραλείψουμε πως οι γυναίκες δεν γνώριζαν πως ήταν μέλος πειράματος και νόμιζαν πως το χάπι είχε ήδη εγκριθεί. Άρα, όχι μόνο, τις αποκαλούσαν χαζές, αλλά, δεν τους είχαν πει καν ότι είναι μέρος ενός πειράματος.
Σκοτεινά στοιχεία για την τριάδα
Μέχρι στιγμής γνωρίζουμε τις ιδεολογίες των τριών ανθρώπων πίσω από την ανακάλυψη του χαπιού και γνωρίζουμε επίσης πως δεν είχαν ενημερώσει τις γυναίκες που συμμετείχαν στις δοκιμές, ότι ήταν μέρος ενός πειράματος. Ας δούμε το σκοτεινό παρελθόν τους…
Ο Clarence Gamble φέρεται πως είχε ανοίξει τις κλινικές, στις οποίες προσέφερε στείρωση, ως μέρος ενός σχεδίου. Θεωρούσε πως στην κοινωνία υπάρχουν τα κατάλληλα μέλη και τα ακατάλληλα μέλη. Και για να γίνει μία κοινωνία σωστή και λειτουργική, θα έπρεπε να εξαφανιστούν σταδιακά τα ακατάλληλα μέλη. Έτσι, ο Gamble άνοιγε κλινικές σε χώρες που θεωρούσε ακατάλληλες, όπως το Πουέρτο Ρίκο και πραγματοποιούσε μαζικές στειρώσεις. Το χάπι της αντισύλληψης, όμως, φάνταζε ως μία πολύ πιο εύκολη και λιγότερο δαπανηρή συνθήκη.
Ο Gamble είχε ιδρύσει την ΜΚΟ Pathdfinder, η οποία είχε ως στόχο την καλύτερη γυναικολογική εξυπηρέτηση γυναικών σε φτωχότερες χώρες. Παρόλα αυτά, η εταιρεία που λειτουργεί έως και σήμερα, έβγαλε μία ανακοίνωση κατά την διάρκεια του 2021, στην οποία αναφέρει πως ο Gamble όχι μόνο ήταν ρατσιστής, αλλά ανήκε στην κατηγορία των ευγονικών, οι οποίοι πίστευαν πως η κατάλληλη φυλή πρέπει να υπερισχύσει και όλες οι υπόλοιπες να εξαφανιστούν. Απλά στην συγκεκριμένη περίπτωση, η κατάλληλη φυλή αποτελούνταν από λευκούς ανθρώπους και οι ακατάλληλες φυλές ήταν όλοι οι υπόλοιποι.
Η Margaret Sanger και ο Clarence Gamble είχαν δουλέψει μαζί στο παρελθόν, το 1939, στο “Negro Project”, κατά το οποίο παρείχαν στειρώσεις και αντισύλληψη σε αφροαμερικανούς με στόχο να τους εξαλείψουν. Σε άρθρα της, η Margaret αναφέρει πως η μεγαλύτερη παγκόσμια απειλή είναι η αναπαραγωγή “χαζών” ανθρώπων, αναφερόμενη σε αφροαμερικανούς και όλες τις φυλές πλην των λευκών.
Έτσι, λοιπόν, εξερευνήσαμε το σκοτεινό και τρομακτικό παρελθόν της αντισύλληψης, η οποία σήμερα παρέχεται βέβαια ελεύθερα σε όλους, χωρίς διακρίσεις, όπως θα έπρεπε από την αρχή. Ανακαλύψαμε τις σκοτεινές πηγές αυτών των ανθρώπων και πως η αποτυχία του σχεδίου τους, οδήγησε τις σημερινές γυναίκες να έχουν μία ασφαλή, πλέον, επιλογή αντισύλληψης