Η σκοτεινή ιστορία πίσω από την κοκαΐνη και το κρακ

Ο κόσμος των ναρκωτικών είναι πολύ σκοτεινός και έχει στερήσει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Ποιος, όμως, θα φανταζόταν ότι πίσω από τα ναρκωτικά, και πιο συγκεκριμένα την κοκαΐνη και το κρακ, υπάρχει ένα σκοτεινό και ρατσιστικό παρελθόν;
κοκαίνη και κρακ

Ο κόσμος των ναρκωτικών είναι πολύ σκοτεινός και έχει στερήσει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Ποιος, όμως, θα φανταζόταν ότι πίσω από τα ναρκωτικά, και πιο συγκεκριμένα την κοκαΐνη και το κρακ, υπάρχει ένα σκοτεινό και ρατσιστικό παρελθόν;

χρήστες ναρκωτικών
Φωτογραφία από AL JAZEERA

Η ιστορία της κοκαΐνης και το κρακ

Ξεκινάμε την ιστορία μας, λοιπόν, από την ανακάλυψη της κοκαΐνης και του κρακ. Το 1884 ο κόσμος αρχίζει να γνωρίζει την κοκαΐνη για φαρμακευτική χρήση, η οποία χρησιμοποιούνταν, κυρίως, ως αναισθητικό. Παρόλα αυτά, η χρήση στον ιατρικό τομέα δεν κράτησε για πολύ, καθώς διαπιστώθηκε πως οι κίνδυνοι από το νέο αυτό “φάρμακο” ήταν περισσότεροι από ότι τα οφέλη. Ήταν ακριβό, μπορούσε να δοθεί εύκολα η λάθος δόση και πάνω από όλα ήταν εθιστικό.

Το 1890 η κοκαΐνη γνώρισε ξαφνική άνοδο και χρησιμοποιούνταν σχεδόν σε κάθε προϊόν. Μπορούσε κανείς να βρει θεραπείες μαλλιών με κοκαΐνη, κρέμες με κοκαΐνη και ποτά με κοκαΐνη. Σας είναι γνώριμο το όνομα Coca-Cola; Η εταιρεία χρησιμοποιούσε μικροποσότητες κοκαΐνης στο γνωστό ποτό, με αποτέλεσμα να αυξήσει δραματικά τις πωλήσεις της, στα τέλη του 19ου αιώνα.

Παρόλα αυτά, το 1906 ο νόμος των ναρκωτικών και των ουσιών περνά στην Αμερική, πράγμα που σήμαινε πως οι κατασκευαστές προϊόντων έπρεπε να γράφουν τι ακριβώς περιέχει το προϊόν που κατασκευάζουν, ώστε οι καταναλωτές να αποφασίζουν αν θέλουν να το χρησιμοποιήσουν. Η κοκαΐνη δεν πέρασε το τεστ, καθώς είχε πολλούς κινδύνους, και έτσι έπρεπε να αφαιρεθεί από τα προϊόντα.

Φωτογραφία από HISTORY

Πως ξεκινά να μπαίνει ο ρατσισμός στην ιστορία μας;

Πως, λοιπόν, μετά από αυτόν τον νόμο ξεκίνησε η ρατσιστική ιστορία της κοκαΐνης; Το 1914 οι γνωστοί, πλέον, σε όλους μας New York Times δημοσίευσαν ένα άρθρο, στο οποίο στόχευσαν την αφροαμερικανική κοινότητα των ΗΠΑ, γράφοντας πως η χρήση της κοκαΐνης τους κάνει “ανθεκτικούς στις σφαίρες”, “πιο βίαιους” και “πιο επιθετικούς”.

Εκείνη ήταν η στιγμή που όλη η Αμερική και ο κόσμος τρομοκρατήθηκαν. Άρχισαν να θεωρούν ως απειλή τους αφροαμερικανούς πολίτες και ξεκίνησε η ρατσιστική σύνδεση των αφροαμερικανών με την κοκαΐνη. Ως αποτέλεσμα, η κοκαΐνη κρίθηκε παράνομη και επικίνδυνη, το 1914.

Οι δεκαετίες του 1960-70 και το “διάλειμμα”

άνδρες σε πορεία
Πορεία του Civil Rights Κινήματος

Και τώρα φτάνουμε στις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Το κίνημα των χίπηδων ανθίζει ανά τον κόσμο και ταυτόχρονα ξεκινά και το κίνημα για ίσα δικαιώματα στους αφροαμερικανούς των ΗΠΑ.

Αυτή η περίοδος αποτέλεσε την μεγάλη στροφή του κόσμου σε μία πιο ελεύθερη εποχή. Οι αμερικανικές οικογένειες δεν νοιάζονταν για το αμερικανικό όνειρο και το θεωρούσαν ψεύτικο και ανίκανο να πραγματοποιηθεί. Ο κόσμος νοιαζόταν μόνο για έρωτα, σεξ και ελευθερία. Αυτό ανησύχησε ιδιαίτερα την κυβέρνηση των ΗΠΑ, η οποία έβλεπε το αμερικανικό όνειρο να διαλύεται μπροστά στα μάτια της.

Κάτι έπρεπε να γίνει!

Τα 80’s και η εφεύρεση του κρακ

Την δεκαετία του 1980 η κοκαΐνη βρισκόταν στα ύψη της κατανάλωσής της. Όμως, υπήρχε ένα πρόβλημα… Η χρήση της προοριζόταν μόνο για τους ευκατάστατους λευκούς της εποχής και όχι για τους αφροαμερικανούς και τις άλλες φυλές.

Έτσι, φτάνουμε στον αφροαμερικανό Rick Ross!

Ο Rick ήταν πωλητής κοκαΐνης σε πλούσιους λευκούς άνδρες και γυναίκες της εποχής, αλλά διαπίστωσε ότι υπήρχε μεγάλη ζήτηση και από τις φτωχές γειτονιές, οι οποίες παρόλο που την ήθελαν, δεν μπορούσαν να την έχουν.

Φωτογραφία από Chicago Reporter

Έτσι, ο Rick ανακάλυψε πως αν “μαγειρέψεις” την κοκαΐνη μαζί με μαγειρική σόδα, σχηματίζεις πέτρες τις οποίες ονόμασε κρακ. Οι πέτρες αυτές πωλούνταν σε πολύ μικρότερη τιμή και ήταν προσιτές και για τις φτωχές γειτονιές. Η επιχείρηση του Ross ήταν τόσο επιτυχημένη που το 1982 μετέφερε 3 εκατομμύρια δολάρια κοκαΐνης και κρακ την ημέρα.

Ο Πρόεδρος Nixon και ο ρόλος του

Ένας παλαιός υπάλληλος για την προεδρεία Nixon δήλωσε πως οι κύριοι εχθροί της προεδρίας ήταν οι διαμαρτυρόμενοι για τον πόλεμο στο Vietnam και οι Αφροαμερικανοί πολίτες.

Έτσι, ο Nixon ξεκίνησε μία εκστρατεία φόβου, μέσα από τα ΜΜΕ της εποχής, παρουσιάζοντας τα ναρκωτικά ως τον νούμερο 1 κίνδυνο των ΗΠΑ και τους αφροαμερικανούς χρήστες τους, ως μεγάλη απειλή για το μέλλον της χώρας.

Ο Ronald Reagan και η μάχη των ναρκωτικών

Φωτογραφία από LATIMES

Ο Ronald Reagan ήθελε διακαώς να επαναφέρει την Αμερική στον “σωστό δρόμο” και να ξαναχτίσει το αμερικανικό όνειρο από την αρχή. Έτσι, επένδυσε στον φόβο κατά των ναρκωτικών συνδέοντας την κοκαΐνη και το κρακ με “κακούς ανθρώπους” και την αφροαμερικανική κοινότητα.

Αυτό τρόμαξε ακόμη περισσότερο τους πολίτες της Αμερικής και οδήγησε σε πτώση της χρήσης ναρκωτικών (πράγμα θετικό), αλλά και στον συσχετισμό των ναρκωτικών με συγκεκριμένες φυλές (πράγμα κακό).

Ο θάνατος του Lenny Bias

ο lenny bias
Φωτογραφία από The Underfeated

Ο Len ή Lenny Bias ήταν ένας νεαρός παίκτης του NBA με λαμπρή καριέρα μπροστά του. Αποτελούσε πρότυπο για πολλά νεαρά παιδιά, καθώς φαινόταν αποφασισμένος να φτάσει στην κορυφή, με σκληρή δουλειά και εργασία.

Όμως, η ζωή του κόπηκε από υπερβολική δόση ναρκωτικών κατά την δεκαετία του 1980 και αυτό αποτέλεσε μεγάλη ευκαιρία για την προεδρεία Reagan. Η ιατροδικαστική μελέτη έδειξε πως ο Bias πέθανε από μεγάλη δόση κοκαΐνης. Παρόλα αυτά και ξαφνικά ρεπορτάζ άρχισαν να μεταδίδουν πως ο Bias δεν πέθανε από κοκαΐνη, αλλά από κρακ (στην ουσία αποτελούν το ίδιο ναρκωτικό).

Αυτή η είδηση ήταν η τέλεια ευκαιρία για την οικογένεια και την προεδρεία Reagan και για την καμπάνια τους εναντίον των “φθηνών” και “επικίνδυνων” ναρκωτικών!

Anti-Drug Abuse Act του 1986

Το Anti-Drug Abuse Act πέρασε με φαινομενικό στόχο την πάταξη της χρήσης ναρκωτικών από όλους τους Αμερικανούς, αλλά έκανε σοβαρές διακρίσεις ανάμεσα στο τι ναρκωτικό χρησιμοποιούσες.

Εάν, ένας χρήστης πιανόταν με μικρή ποσότητα κοκαΐνης στο χέρι του θα έπαιρνε μία ποινή μερικών μηνών. Από την άλλη, όμως, αν ένας χρήστης είχε κρακ, τότε θα έμπαινε στην φυλακή για τουλάχιστον 5 χρόνια. Εδώ πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η κοκαΐνη και το κρακ είναι ακριβώς το ίδιο ναρκωτικό, απλά σε διαφορετική μορφή.

Με αυτόν τον τρόπο ο πρόεδρος Reagan πέτυχε αυτό που ήθελε και καθιέρωσε το κρακ, ως ένα επικίνδυνο ναρκωτικό, του οποίου οι Αφροαμερικανοί χρήστες έπρεπε να τιμωρηθούν και την κοκαΐνη ως κάτι πολύ πιο ελαφρύ και όχι τόσο σημαντικό δικαστικά.

Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Οι πλούσιοι χρήστες ναρκωτικών δεν μπαίνουν φυλακή και οι φτωχοί και κυρίως Αφροαμερικανοί χρήστες ναρκωτικών μπαίνουν φυλακή τουλάχιστον 5 χρόνια και στιγματίζονται ρατσιστικά για μία ολόκληρη ζωή.

Αυτή είναι η ιστορία ενός ναρκωτικού που οδήγησε σε διχασμό την Αμερική και όλο τον κόσμο. Αυτή είναι η ιστορία της κοκαΐνης και του κρακ.